نوروزانه؛ سخني اندر باب آغاز قرن

اخيراً با نامه اي از م Instituteسسه ژئوفيزيك دانشگاه تهران كه مبني بر آغاز قرن 1401 بود ، تكميل شد. بخشي از اين اطلاعيه ، بدون تاريخ ، با عنوان م Instituteسسه ژئوفيزيك دانشگاه تهران.

پايان قرن چهاردهم (پايان سال 1400) اسك آغاز قرن پانزدهم آذربايجان (آغاز 1401).
معناي يك قرن يا يك قرن ، صد سال است. هر تقويم اساس خود را دارد مطابق با سنت سال اول ، هر تقويم يك سال است. اولين روز قرن خورشيدي جمعه ، اول آوريل و روز پايان 100 روز سه شنبه ، مارس است. اولين روز قرن دوم در آذربايجان چهارشنبه ، 1 آوريل 101 و آخرين روز 20 مارس 2001 ، يكشنبه است. قرن چهاردهم از روز چهارشنبه ، اول آوريل 1301 آغاز شد و در روز يكشنبه ، 20 مارس 1400 به پايان رسيد. بنابراين ، اولين روز قرن 15th فروردين دوشنبه 1401 خواهد بود.

مركز تقويم موسسه ژئوفيزيك ، دانشگاه تهران. نكته براي انتشار آدرس وب سايت مركز ، مطالب اشتباهي ننويسيد:.

اما استدلال من اين است كه امسال آغاز قرن است. چند نمونه را واضح تر مي كند.

– هنگامي كه يك فرد متولد مي شود ، از اولين روز زندگي خود در سال اول است. وقتي به پايان سال مي رسد ، زندگي يك ساله اش تمام مي شود ، بلافاصله سال دوم را مي گذراند. بنابراين ، روز اول سال يكي در سال دوم است ، اما اين سال دوم هنوز به پايان نرسيده است ، هنگامي كه به پايان سال اول مي رسد و هنگامي كه به سال دوم مي رسد ، سال سوم به اوج خود مي رسد. .

– مصمم هستيد كه از يك نقطه خاص سفر كنيد. شما از ابتدا وارد كيلومتر اول شديد ، و به عنوان مثال ، اگر از دويست متر يا 500 متر عبور كنيد ، در واقع يك پنجم يا نيمي از كيلومتر اول را طي كرديد ، و وقتي به 1000 متر رسيديد ، كيلومتر اول شما بيش از ، و هر كيلومتر گذشت بخشي از است. دوم را پشت سر گذاشتيد.

– وقتي مي خواهيد چيزي بسازيد كه قابل شمارش باشد ، به محض شروع كار ، مشغول ساخت اولين چيز هستيد ، و به محض پر كردن يكي از آن اشيا ، موضوع را پر مي كنيد ، و اگر مي خواهيد تكرار كنيد ، شماره دوم را وارد كنيد.

– بنابراين وقتي مي گوييد يكي ، يعني يكي تمام مي شود ، و شما وارد 2 شده ايد ، و وقتي مي گوييد 10 ، يعني 10 تمام شده است ، شما وارد 11 مي شويد ، و وقتي مي گوييد 1400 ، همه آن را اعلام مي كنيد و وارد سال بعد مي شويد و قرن بعد

– در فلسفه ، مقدار به متصل ، جداگانه تقسيم مي شود ، زمان به عنوان يك مقدار متصل در نظر گرفته مي شود ، كه در آن پيوستگي وجود دارد. وقتي شروع كرديد ، وارد فاز زماني مي شويد و اگر آن را كامل نكنيد ، بخشي از آن را مي گيريد ، و وقتي به يك نقطه مي رسيد ، اين اوج يك و انتهاي آن است ، و از نقطه دوم وارد نقطه دوم مي شويد. لحظه بعدي

سال اول مهاجرت به معناي آغاز نبودن آن نيست ، اما مورد مهاجرت به عنوان پديده اصلي در نظر گرفته مي شود ، و با گذشت يك سال ، يك سال به پايان مي رسد ، و شما سال دوم را مي گذرانيد. وقتي 99 سال مي گذرد ، و به 100 سال مي رسد ، صد نشانگر آغاز نيست ، بلكه جمع صد را نشان مي دهد. هر روز پس از صد سالگي ، شما وارد قرن پس از صد سالگي مي شويد ، همان ابتداي قرن 1400 ، هر لحظه كه وارد قرن بعدي ، قرن 15 مي شويد.

از طرف ديگر ، مي توان گفت كه ما هرگز در دنيا به معناي صفر مطلق نيستيم – هيچ – هيچ. دنيا دنياي هستي است. نقطه شروع صفر مطلق نيست ، بلكه آغاز بخشي از هر پديده است و اگر پايان يابد ، اگر مي خواهيد ادامه دهيد ، يك دامنه را وارد مي كنيد.

بنابراين ، به نظر مي رسد كه آغاز سال 1400 در واقع به معناي پايان قرن ، آغاز قرن بعدي است.

* استاد دانشگاه تهران