سيدالرئيس توركستان و فلات ايران

تركيه به عنوان جانشين تركيه براي امپراتوري عثماني ، هميشه خصمانه و در رقابت با ابرقدرت هاي ايراني بوده است ، از شكايت هاي سنتي فراتر رفته و به صراحت خصومت با دستور كار خود را ابراز داشته است.
اگر او روشنفكران كشورمان را ربوده بود و مركز فرهنگي فارابي در استانبول را افتتاح كرده و كنفرانسي براي حاج نظام الملك برگزار كرده بود ، اكنون در راه فتح سرزمين هاي ايران است و اگر مخالفتي نكند ، در مسير اشتباهي قرار خواهد گرفت! جواد تاباتايي اولين ويراستار در نسخه نهم سياست تحت عنوان “سارقان سياسي” بود كه هزاره ژاژ نظام-آل-الملك طوسي را در تركيه به دليل تهديد امپراتوري عثماني جوان مورد انتقاد قرار داد.

خواندن شعر توسط رجب طيب اردوغان بر روح جدايي در آذربايجان نمونه بارز اين آرزو است. واقعيت اين است كه تركهاي ترك به جاي ناديده گرفتن عمدي تاريخ ديكتاتوري ايران ، عمدا مصطفي كمال و جمهوري جديد تركيه را ناديده گرفتند. در سخنراني اردوغان در مورد مسئله جدايي طلبي ، او به روياي خلافت عثماني براي عبور از خط ملي گرايي آتاتوركيسم پيوست.

مصطفي كمال از اين فسادي كه بنيان جمهوري تركيه را بنا نهاد ، آگاه بود و اكنون نيز ردپاي دشمن خود را دنبال مي كند. آتاتورك ايران را مي شناخت و در گفتگويي با محمدعلي فروغي ، شاهانمه را بنياد و ستون فقرات ايران مي دانست و در عين حال پايبندي خود را به بنياد و پيشينه خلافت عثماني معرفي مي كرد. . ديكتاتورهاي اصلاحي مانند مصطفي كمال ، يك كشور جديد ، بي اساس ، بي سابقه و بي سابقه ، نياز به تاريخ سازي دارند.

افرادي مانند اردوغان نه تنها قادر به ايجاد زمينه براي وحدت ملي نيستند ، بلكه آنها روياي بازگشت به عثمانيسم و ​​احياي ديكتاتوري كه هيچ علاقه اي به مردم ندارد را دارند. جاي تأسف است كه يكي از بزرگترين نياكان ايران در برابر حمله عثماني ، نياكان جمهوري آذربايجان امروز ، مسير تاريخ را تغيير داده و به غرور نئو عثماني در آذربايجان ، آتش ابدي اجازه داده است. اردوغان بخواهد يا نخواهد ، علي اف دو طرف را تشويق مي كند يا به آنها مي پيوندد. اين بدان معني است كه مرز بايد برداشته شود و در صورت لمس ، بازو بايد به بدن برگردد ، نه به بدن.

* نويسنده و روزنامه نگار در حوزه انديشه